De laatste ochtend dat ik in ‘mijn’ kantoor op de gemeentewerf in Giessen de dag begin was vandaag aangebroken. We werken bij gemeente Altena met flexibele werkplekken, maar toch was ik veelal op dezelfde plek terug te vinden. Rebels? Misschien. De spreekkamer eigende ik me al zeer kort nadat ik als gebiedsbeheerder ben gestart toe als kantoor. Boven de twee monitors hangt een groot whiteboard. Magneten in veelal blauwe kleuren en verschillende grootte houden op papier afgedrukte informatie voor me op het bord vast. Lijsten met contactpersonen, telefoonnummers, verjaardagen, verdelingen van kernen en wie ik waarvoor kan bereiken binnen en buiten onze organisatie. Roosters voor een heel jaar. Een kalender voor 2022, maar ook een kleurrijke communicatiekalender en nog veel meer. Alles heeft zijn plekje gekregen. Maar ook mooie momenten van de buitendienst die zijn vastgelegd en die zo gemakkelijk vergeten worden als je het druk hebt. Een quote met de tekst: Iedereen heeft recht op zijn eigen problemen, weet steeds een glimlach aan me te ontlokken als ik deze woorden zie.
Het was soms ook een echte spreekkamer met een medewerker of een aannemer die vanuit de deuropening iets snel meldde of wilde vragen en vaak toch tot een gesprek leidde. Als na binnenkomst de deuren echter werden dicht getrokken was dat een teken om iets serieus te gaan bespreken.
Slechts een paar stappen van de dichtstbijzijnde collega vandaan, maar er tegelijk ver genoeg van vandaan om ongestoord naar mijn eigen muziek te kunnen luisteren of in een Teams overleg te gaan. Dat is nu allemaal voorbij. De tijdelijke werkplekken in de units zijn met dank aan de medewerkers van Midzuid, de Teams Buitendienst en Informatie weer ingericht voor gebruik en ook daar zal ik mijn plekje weten te vinden.