hoofdstuk 1
a
scout cruiser Draco
De battlestar Galactica had bij Ragnar Anchorage het gevecht met de vijandelijke overmacht afgebroken. Het oorlogsschip had enige treffers geïncasseerd en de bemanning verliezen geleden, maar de missie was tot een goed einde volbracht. Geen enkel civiel schip was ten prooi gevallen aan de raiders of raketten, afkomstig van de op afstand gebleven basestars. Commander Adama ging het konvooi achterna, waarvoor zijn schip gedurende de verdere reis als escorte zou fungeren. Aan boord van de scout cruiser Draco waren de mannen en vrouwen in uniform hier ongewild getuige van geworden. Een gespannen stilte volgde in de Command and Control station op een stroom van eerder gegeven orders. Tot ieders ontzetting waren de Cylons voor hen gearriveerd bij de gasreus Ragnar. Hoe de vijand er achter was gekomen waar de overgebleven schepen van de koloniale vloot zich verzamelden was een vraag voor later om beantwoord te worden. De Executive Officer verbrak na enige aarzeling de stilte. De militaire training nam het van Anja over. Alles wat de jonge vrouw te weten was gekomen uit binnen gekomen berichten werd voor even naar de achtergrond verdrongen. Ze had als XO een belangrijke taak aan boord te vervullen en de kapitein moest op haar kunnen rekenen.
"Haal de raptor terug."
In haar stem, met het nog altijd herkenbare dialect van Aerilon, klonk de autoriteit zoals op de academie van een marineofficier verwacht werd. Het bevel bleek voldoende te zijn om iedereen om hen heen het werk te laten hervatten. Ze keek de oudere man naast haar aan. De kapitein knikte instemmend. De donkere, diep gelegen ogen in zijn bleke gelaat bleven op het scherm gericht. Dalum was blij om deze brunette aan zijn zijde te hebben. Al was zijn gezicht onpeilbaar en tot een grimas vertrokken.
"Wat zijn uw orders, meneer?", vroeg de XO.
Anja vroeg het meer voor de vorm omdat de lijst met mogelijkheden zeer beperkt waren. In het Command Information Center waren op diverse schermen de snel bewegende symbolen van een naderende aanvalsgolf van raiders te zien. Dankbaar voor de gekregen tijd om zich van deze zware tegenslag te herstellen keek de kapitein haar aan. Hij had zich zelf weer volledig onder controle.
"Tref voorbereidingen om te springen zodra de raptor aan boord is."
Er waren risico's aan verbonden door te blijven wachten, maar de kapitein vond deze aanvaardbaar. Hij beschouwde het als zijn plicht om hun uiterste best te doen voor de twee vliegers. Zij hadden zich vrijwillig gemeld voor een missie, die aan zelfmoord grensde. Onder normale omstandigheden zou hij er nooit opdracht voor hebben gegeven, maar vandaag was alles behalve een normale dag voor de Twaalf Koloniën geworden. Na veertig jaar van onverklaarde afwezigheid waren de Cylons teruggekeerd en daar moest de mensheid op deze dag zwaar voor boeten.
"Schiet op", fluisterde de kapitein zo zacht dat alleen de XO het kon horen.
De woorden waren voor de piloot in de cockpit van de raptor bedoeld, maar Aiden had geen enkele aansporing nodig.
raptor 876
De roodharige piloot rolde met zijn ogen terwijl hij de instructie bevestigde om terug te keren naar het moederschip. Het was een overbodig bevel omdat de raptor al onderweg naar de Draco was. De missie waar hij en Electronic Countermeasures Officer Erik zich vrijwillig voor hadden opgegeven was, na het vertrek van de battlestar, zinloos geworden. Waarna Aiden ondanks de verdiende bijnaam 'Madman' meteen was omgekeerd. Zonder verdere instructies van zijn meerderen af te wachten. De vijand was er eerder in geslaagd om met krachtige stoorzenders elke poging van de kapitein om met commander Adama in radiocontact te komen te doen mislukken. Daaruit was deze geïmproviseerde missie voortgekomen. Erik hield niet van improviseren, maar had er wel de belangrijkheid van in gezien. De lange, blonde ECO belaste zich op het moment met de verdediging. Ze waren zojuist binnen vuurbereik van de dichtstbijzijnde raider gekomen. Hoe hij dat wist zonder het type toestel ooit te hebben gezien of informatie over zijn prestaties te beschikken? Het achtervolgende toestel had een raket gelanceerd en de Cylon zou alleen het vuur hebben geopend als ze binnen vuurbereik van de jager waren gekomen. Om de rest van zijn bewapening waarschijnlijk te bewaren voor het koloniale oorlogsschip. Het projectiel naderde de raptor snel ondanks enkele ontwijkende manoeuvres van de piloot.
"Decoy één, los."
Erik wachtte een tel voor hij een tweede lokvogel los liet. Een scherpe manoeuvre van Aiden zou hem door het toestel hebben geslingerd als hij zich niet had vast gegespt. De achtervolgende raket liet zich misleiden, maar de voorsprong op de raiders waren ze kwijt geraakt. Elk moment konden er meer raketten op hen worden afgevuurd en het aantal decoys aan boord was zonet afgenomen van zes tot vier.
"Ik dacht dat jij de beste piloot aan boord was."
"Nee, de beste piloot van de koloniale vloot."
Erik grijnsde vanwege de arrogantie van de piloot, ondanks de ernst van de situatie.
"Ik geloof je."
Verrast wierp Aiden een snelle blik naar achteren en zag de ECO de schouders ophalen voor hij zijn aandacht weer op de instrumenten richtte.
"Sinds wanneer geloof je mij als ik iets vertel?"
"Pas sinds vandaag", antwoordde Erik met een morbide gevoel voor humor.
"Door de Cylons", mompelde Aiden hoofdschuddend.
Meer tijd om er over na te denken kreeg de piloot niet. Er kwam een bericht binnen.
"De Draco gaat dekkingsvuur verlenen."
Afgevuurde granaten uit de gun turrets van de scout cruiser vlogen hen al tegemoet. De drukgolven van de explosies schudde de Raptor door elkaar en toen waren ze er door heen.
"Hou je vast", schreeuwde Aiden luider dan nodig was om gehoord te worden, "dit wordt een ruwe landing.'
"Ik draag mijn gordel."
Aiden onderdrukte een snerend antwoord op de droge reactie van zijn ECO omdat hij al zijn aandacht nodig had voor de landing. Hij naderde op wat twee flight pods leken, die aan de voorkant van het schip, aan weerskanten van de romp waren bevestigd en voor de helft voor het schip uitstaken. Waardoor het schip van boven en van onderen enigszins op een tweetandige vork leek. In werkelijkheid beschikte de Draco slechts over één flight pod met een landingplatform van beperkte omvang voor raptors en andere shuttles. Een Viper kon er beslist geen gevechtslanding op uit voeren, hoe kundig de jachtpiloot er ook van mocht zijn. Het andere uitstekende deel van het schip had uiterlijk dezelfde vorm als de flight pod in spiegelbeeld, maar bevatte magazijnen, watertanks met gerecycled water en een docking port in plaats van een hangar en een lift.
scout cruiser Draco
De lichte kruiser kon op het gebied van bewapening geen enkele vergelijking met de verouderde battlestar Galactica doorstaan. De secundaire bewapening bestond uit acht over de romp verspreidde gun turrets met elk twee kanonnen, waarvan slechts de helft de vijand in het vizier hadden en ingezet waren. De barrière van exploderende granaten was lang niet zo krachtig en afschrikwekkend voor de vijand als bedoeld. De militairen moesten het er echter mee doen.
Cylons
Een raider werd getroffen. Een vleugel werd er ruw afgerukt. Een ander toestel vloog de zone van in gele en oranje kleuren exploderende granaten binnen om er ongeschonden door heen te komen. Gevolgd door meer raiders. De granaatscherven vlogen alle kanten op. Zonder onderscheid te maken tussen het vacuüm van de ruimte, het metalen omhulsel van een raider of het zachtere vlees er onder. Een vijfde toestel veranderde in een vuurbal. Zigzaggend volgde de rest om de aanval op het koloniale oorlogsschip voort te zetten. Bevangen door het koortsachtige gevoel van de jacht kwamen de raiders dichterbij. Bereid om grotere risico's te nemen bij deze minder weerbaardere prooi. Raketten werden gelanceerd. Over enkele tellen konden de raiders gebruik maken van de kanonnen onder de vleugels. De scout cruiser sprong, zoals de battlestar Galactica voor hen had gedaan, om de vijand ver achter zich te laten. Doelloos vlogen de raketten verder tot hun brandstof zou opraken. De raiders draaiden met een opmerkelijke wendbaarheid om en keerden teleurgesteld naar de basestars terug. Al hadden de Cylons de Twaalf Koloniën een vernietigende slag toegebracht, de opzet van de militaire campagne was mislukt. Er waren immers nog altijd mensen in leven. Waarvan de grootste bedreiging, vanuit het oogpunt van de Cylons, werd gevormd door de battlestar Galactica. Gelukkig voor hen beschikten zij over een infiltrant aan boord van het koloniale oorlogsschip.
scout cruiser Draco
Wat door burgers als een vlucht kon worden uitgelegd beschouwde kapitein Dalum als een tactische terugtocht. Tijdelijk waren ze geheel op zich zelf aangewezen en het was zijn taak om er voor te zorgen dat het schip en bemanning gevechtsklaar bleven tot ze er wel in slaagden contact te leggen met de battlestar Galactica. In de volle overtuiging dat commander Adama spoedig een poging zou ondernemen om de Twaalf Koloniën op de Cylons te heroveren. Daarvoor zou alles moeten wijken. Ook de belangen van de burgers aan boord van de civiele schepen, die hij eerder had achtergelaten. Om zich op bevel van commander Adama, de huidige commandant van de koloniale vloot, naar het afgelegen munitiedepot te begeven.
"Spoor de Charybdis op."
"Dat zal geen problemen opleveren, meneer, maar de andere schepen..."
Anja haalde haar schouders op. Het vrachtschip Charybdis had na het uitbreken van een brand aan boord een noodsignaal verstuurd waarop ze direct hadden gereageerd. Ook al betekende het voor de militairen dat ze daarvoor hun patrouillegebied hadden moeten verlaten. Wie ook reageerden waren de gezagvoerder van het vrachtschip Dioscuri en de bemanning van het search and rescue ship 115. Het was door de hulpverleners, na het blussen van de brand en het visueel analyseren van de ontstane schade, als een klus voor de werf beschouwd. Het was nog voor het uitbreken van de oorlog met de Cylons geweest. Deze reddingsoperatie had hen waarschijnlijk allemaal behoed voor het lot dat zoveel andere schepen van de koopvaardij en de koloniale vloot hadden ondergaan.
"We zullen de Charybdis van alles wat voor ons bruikbaar is ontdoen en achterlaten."
"En als de andere schepen er nog wel zijn?", vroeg Anja fluisterend.
"Dan wil ik een team van mariniers naar elk schip sturen en een uitgebreide inventarisatie van alles en iedereen aan boord."
"Ja, meneer."
Hij keek haar scherp aan. De XO had afwezig geklonken.
"Is er iets?"
Anja knikte en hij zag haar diep adem halen.
"U hebt de binnen gekomen rapporten ook gelezen. Elke keer als de Cylons opdoken ontstonden er regelmatig technische problemen aan boord van onze schepen. Het kan geen toeval zijn als het er zoveel zijn en er zat geen verslag van de battlestar Galactica bij, meneer, bedenk ik me opeens."
De kapitein knikte. Hij had inderdaad de berichten ook gelezen, maar slechts geschokt geweest door de geleden verliezen van de koloniale marine.
"Wat wil je daarmee zeggen?"
"Ik stel voor om uit voorzorg tijdelijk de computersystemen te decentraliseren, meneer. Tot we de oorzaak van het succes van de Cylons hebben achterhaald."
Het klonk zinnig en de kapitein besefte hoeveel moeite het haar moet hebben gekost om dit voor te stellen als een fervent voorstander van vergaande automatisering. In tegenstelling tot William Adama, besefte hij nu. Daarom had zijn XO eerder ook geprobeerd om een post aan boord van de battlestar Pegasus te bemachtigen. Zoals vele andere officieren binnen de koloniale marine met haar. Helaas voor haar was de concurrentie te zwaar geweest, maar op een moment als deze was hij in staat de goden daarvoor te bedanken, als hij in ze had gelooft.
"Doe het."
"Het Command Navigation Program functioneert alleen in een computernetwerk, meneer."
"Gebruik je tijd dus zo efficiënt mogelijk om er een oplossing voor te verzinnen."
Anja keek hem zuur aan. De kapitein verwachtte blijkbaar dat ze het door haar aangekaarte probleem zelf op zou lossen, terwijl zij juist haar hoop daarvoor op hem had gevestigd.