De leeftijdloze proeflezer
a
"Wanneer ben je jarig?" Het was geen vraag uit pure belangstelling. Er was zelfs niemand in het vertrek aanwezig om deze te beantwoorden, maar de vrouw had de gewoonte ontwikkeld om hardop te denken als ze aan het typen was. Haar man was er duidelijk minder van gecharmeerd. Hij liet het geregeld op zijn eigen manier blijken door haar met laptop en al de woonkamer uit te dirigeren. Als ze het te bont naar zijn zin maakte, duwde hij haar zelfs met zachte dwang naar de gang. Waar ze dan meestal enkele tellen hulpeloos bleef staan, voor ze op zoek ging naar een ander vertrek in het huis. Als ze echt zijn grenzen had overschreden trok hij daarbij ook nog eens de deur resoluut achter haar dicht. Zoals vandaag ook het geval was geweest. De vierde keer al deze week.
"Tien februari", las ze op fluisterende toon van het scherm.
De lange, dunne vingers van de schrijfster onttrokken de nodige tikkende geluiden aan het ingebouwde toetsenbord. "Welk jaar?"
Het antwoord kwam snel en was aanzienlijk langer dan de vier cijfers waarom ze eigenlijk had gevraagd.
"Ik sla nooit een jaar over."
Voor haar doen bleven de vingers een eeuwigheid roerloos op het toetsenbord rusten. Het zou haar man waarschijnlijk een groot plezier hebben gedaan, als hij er getuige van had kunnen zijn. De verbeten trek op haar gezicht verzachtte zich, zonder dat de vrouw zich ervan bewust was. Ze was via het internet op zoek naar een proeflezer voor haar manuscript. Iemand met de nodige levenservaring, omdat ze dit nodig achtte voor het beoordelen van haar verhaal. Het profiel van wie achter het pseudoniem '3edc' schuil ging, had echter daar niets over prijs gegeven.
"En hoeveel jaren heb je het dan al gevierd?"
Ditmaal liet de respons enige tijd op zich wachten. Ze stond op van het bed waarop ze plaats had genomen. Het was bepaald geen comfortabel alternatief voor de hoge eettafel in de woonkamer, waaraan ze normaal werkte. Treuzelend over wat ze nu moest doen produceerde de laptop een nieuw geluid, 3edc had eindelijk gereageerd. Onmiddellijk ging ze weer zitten en voelde zich in het zachte matras wegzakken.
"Als het een Nederlandstalig en fictief geschreven verhaal voor een volwassen doelgroep is, dan heb ik het voldoende jaren gevierd. Wat het laatste decennium overigens niet het geval is geweest. Evenmin heb ik een schrijfopleiding genoten. Ik bied mijzelf niet aan als een vaste proeflezer en stel een limiet van 10.000 woorden. Telt het verhaal meer woorden dan neem ik genoegen met (een) hoofdstuk(ken). Vooraf wil ik een beschrijving van wat je wenst te bereiken met het gedeelte dat ik ga beoordelen. Om het op grammatica en spelling te toetsen heb je spellingscontrole op je computer en andere proeflezers nodig. Ik kijk naar de opbouw van het verhaal, de gebruikte woordkeuze, de inhoudelijke logica ervan, originaliteit en geloofwaardigheid van het plot en personages. Als ik je beval mag je me opnieuw benaderen."
Het was meer dan ze had verwacht. Het kwam heel professioneel en eerlijk op haar over. Misschien deed de leeftijd, waarover deze persoon bijzonder zwijgzaam was, er wel minder toe dan ze aanvankelijk had gedacht. Peinzend wikkelde ze een lok van haar blonde haar om een vinger, voor ze met een enkele hand aan een voorzichtig antwoord begon.
"Wat wil je voor deze hulp terug?"
"Interesse in het beoordelen van een fictief, kort verhaal van mijn hand? Het bevat nog geen kwart van mijn eerder gestelde limiet aan woorden."
Glimlachend bevestigde ze het. Het was een lage prijs en misschien slaagde 3edc er wel in om haar met zijn creatie aangenaam te verrassen. Het laatste was veel belangrijker dan wanneer hij geboren was.